Como aquí fanse as cousas medio ó revés non teño máis remedio que seguir co proxecto da Xaimiña de forma desorganizada. Dábame Jaime o outro día a súa cámara con fotos do proxecto rematado. Sí, a Xaimiña xa é realidade. Xa van aló moitas táboas escachadas e nervios calmados cunha Estrella fría. Pero resulta que a cámara de Jamine é un misterio. Non quer soltar as fotos da dorniña completa. Pois eu non me rendín e de casualidade encontrei os primeiros retratos do proxecto que datan de novembro do 2003. Así que aquí tedes algo de táboas e barutas daquel tempo. Ata Jaime tiña outra pinta. Esto da recuperación de embarcacións tradicionais acaba con un.
¿Como se lle pegan as táboas a esto?
Non é o que parece. Pensaría un: Aí están o carpinteiro e mailo o can. Pero ¿cal deles é o carpinteiro?
Poesía daquel xeito. Táboas dunha dorna apiques de resucitar.
E mais foi capaz. Peza a peza.
Proximamente: A obra de arte completa. Lembrade que a encontrou así.
Ningún comentario:
Publicar un comentario