Publicacións
Agora toca tapar as cabezas dos cravos con serrín con cola, calafatear e alquitrán a todo! Gracias a Ingrid polas fotos.
1 de abr. de 2013
A INSUABELA QUILLA ARRIBA
un grupo de oito: membros de Lajareu, amigos e compañeiros reclutados para a ocasión poñemos a Insuabela quilla arriba seguindo ás ordes do carpinteiro, Domingos. Sobran verbas:
A tarefa ilusionante, o esforzo común, producen a alegría espontanea dos grandes momentos. Qué bonito se todo na vida fose así.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Un bo traballo, si señor
ResponderEliminarUn bo exemplo do fermoso traballo asociativo pola conservación das embarcacións tradicionais en Galicia. Noraboa! Saúdos dende Portonovo.
ResponderEliminarClaro que sí, Carlos, e moi gratificante. Mira qué caras de alegría.
ResponderEliminarAlexandre de Portonovo: gracias polas tuas verbas e benvido ao blogue de Lajareu. Aí seguimos ao pé do canón...
...Para cando será a botadura?.
ResponderEliminarSaúdos.
parece moi chula, xa temos pique coa Rabadeira este vran je je je, parece ser mais ou menos da misma eslora.
ResponderEliminarQue maravilla de dorna. Vai ser o orjullo do Lajareu.
ResponderEliminarA botadura ainda non ten data. Primeiro hai que rematar a dorna e logo irá para o noso galpón para levar as máns de alquitrán que precise. O tempo de secado dependerá do tempo meteorolóxico, que como todos sabemos, é un misterio. Mentres tanto trataremos de axilizar o cálculo e fabricación da vela. Esperamos ter a dorna para o Encontro do Freixo, se todo vai ben. Eso sí, anunciaremos a botadura non blog.
ResponderEliminarEi Palmeirán: sí que é o noso orgullo, e a nena dos nosos ollos, pero quédalle moito para chegar a unha Balbina!
ResponderEliminarUnha aperta
Compañeiro de Vilanoa: é un algo máis pequena que a Rabandeira. se non me engaño a Rabandeira anda polos 7 metros de eslora e a Insuabela non paso dos 6,50. Ademáis paréceme que en superficie vélica tamén habemos ser algo máis contidos. Ainda así será un pracer navegar á par con vos no Freixo se tedes aben arriar un pouco de escota par non comernos as papas!
ResponderEliminar